ضرورت خودشناسی

برای باز نویسی ذهنتان برخلاف آنچه معمول و متعارف است، به جای این افراد و عوامل دیگر را مسئول و مسبب شرایط نامطلوب خویش معرفی کنید، نخست از خودتان شروع کنید. از برداشت ها، منش و انگیزه هایتان که درونی ترین بخش وجودتان است. به طور مثال اگر در روابط اجتماعی با فردی دچار مشکل هستید، پیش از آن که انگشت اتهام به سوی او نشانه روید، به قلمرو درونتان گام نهید و ببینید کاستی هایتان، در زمینه روابط عمومی چیست و چقدر در ایجاد مشکل نقش دارید.

عینک خود را بازبینی کنید

منظور از ضرورت خودشناسی چیست؟ خودشناسی به شما امکان می دهد از خودتان فاصله بگیرید و خود را به صورتی بنگرید، که گویی یک نفر دیگر هستید. سپس طرز تفکر، انگیزه ها، تاریچه زندگی، برنامه های ذهنی، اعمال، عادت ها و به طور کلی برداشت هایتان را بیازمایید تا ببینید که مبتنی بر واقعیت یا اصولند، یا ناشی از شرطی شدنها و اوضاع و شرایط.

باید عینکی که را که دنیا را از پشت آن می بینید برداشته و خود عینک را و چیز هایی را که تا کنون از طریق این عینک مشاهده می کردید ارزیابی کنید. به طور مثال اگر مغرور هستید، به غرور خود پی ببرید و اگر خود خواه، کارهای خود خواهانه تان را بشناسید، خلاصه خود شناسی آینه ای است که می توانید خویشتن را کاملا در آن بنگرید نه در چهره تان، بلکه هر آنچه که می اندیشید و احساس می کنید، انگیزه هایتان، علایق، خواست ها، و ترس هایتان، همه و همه را می توانید مشاهده کنید، این آینه، آینه روابط است : رابطه میان شما و والدینتان، آموزگاران، درختان، زمین و رابطه میان خود و اندیشه هایتان را می توانید مشاهده کنید. شاید شما عالی ترین مدارج دانشگاهی را گذرانده باشید اما اگر خود را نشناسید نادان ترین فرد هستید. خود شناسی باید هدف اصلی همه آموزش ها باشد. شاید بتوانید از حافظ، مولانا و سایر چهره های شاخص نقل قول کنید اما مادام که خود را نشناخته باشید همانند طوطی هستید که تنها واژه ها را بازگو می کند. خود شناسی سر آغاز خردمندی است. در این قلمرو همه چیز وجود دارد زیرا همه کوشش های آدمی را در بر می گیرید.

خود را به صورتی ببینید که گویی فرد دیگری هستید

آلبرت انیشتین یکبار گفت:[quote]هنگام رویارویی با مشکلات اساسی نمی توانیم با همان سطح تفکری که آن مشکلات را به وجود آوردیم آنها را بر طرف کنیم.[/quote]

بر این اساس برای تحلیل و بررسی امور مختلف زندگیتان و یافتن کاستی و چاره جویی برای رفع آنها لازم است که در خلوتگاه خصوصی تان از خود فاصله بگیرید و خود را به صورتی بنگرید که گویی فردی دیگر هستید. گاه به تنهایی بیرون بروید. زیر درختی بنشینید و هماهنگ با زمزمه آب روان و پرواز پرندگان، اندیشه ها ، الگوها، نگرش ها و عادتهایتان را در قلمرو ذهن نظاره کنید. اگر بتوانید به نظاره موانع و تنگناهای ذهنی، نه تنها موانع سطحی، بلکه موانع عمیق تر ذهن، در ناخود آگاه بنشینید و آنها را بدون محکوم ساختن مشاهده کنید، در این صورت خواهید توانست که به فراسوی آنها گام نهید، و گام نهادن به این فراسو به راستی فرآیند رشدی ژرف و پرمعناست. ثروتی است که هیچ عاملی نمی تواند آن را از شما بازستاند.پس ضرورت خودشناسی را نادیده نگیرید.

ضرورت خودشناسی

 اگر فکر می کنید که یک الگو، عادت و یا ویژگی اخلاقی مانع از پیشرفت شماست و یا این که هنوز اوضاع بر وفق مرادتان نیست، درباره آن فکر و ریشه یابی کنید و در باره رفع و ترمیم آن چاره ای بیندیشید. این چاره جویی ها در ذهن ناهشیارتان ثبت می شود و شما را در یاد آوری انجام آن کار ها کمک می کند. می توانید درگفتار و خیالات خود دقیق شوید و احساساتان را تحلیل کنید. به طور مثال اگر احساس اضطراب و دلواپسی می کنید، از خود بپرسید :باز هم که دلواپس شدی . آخر مگر چه اتفاقی افتاده . بدترین حادثه ای که ممکن است بیفتد را به من بگو تا ببینم چگونه می شود با آن روبه رو شد. خودشناسی در هر مقطعی از زندگی مهم و حیاتی است . می توانید پس از ازدواج زندگیتان را مرور و بررسی کنید و کاستی های عاطفی و ارتباطی تان را بشناسید و برای رفع آنها برنامه ریزی کنید و یا پس از تولد نخستین فرزندتان دوران کودکی و نوجوانی تان را تحلیل کنید و مراقب باشید که کاستی های دوران کودکی تان را به فرزندتان منتقل نکنید.

براساس ضرورت خودشناسی، وجودتان را در پالایشگاه وجدان، اخلاق و ایمان پالایش دهید و ناخالصی ها را از خالصی ها جدا کنید و در پیشگاه قاضی وجدان و ایمان به ناجوانمردی ها و درویی هایتان اعتراف کنید و رسوبات منیت و خود پرستی را از زوایا و اعماق باطن تان پاک و مصفا سازید. این مجالی شگفت است تا بتوانید گرایش ها یی را که نسبت به زندگی دارید دقیق بنگرید، حشو و زواید را از ذهن و عمل بزدایید و با امواج شگرف هستی، امواجی که گریش و تمایل و گسترش به پیشرفت ، عشق ، حقیقت و فراوانی دارد پیش ببرید.