خروج از ناحیه امن و مسیر رشد

خیلی از افراد در کارگاهها و سمینارهای آموزشی و در مشاورهها و جلسات کوچینگ، از من میپرسند که مسیر موفقیت به چه صورتی است و نمودار رشد چطوریه?
این سؤالی که خیلی از افراد میپرسند و گاها فکر میکنیم که مسیر موفقیت یه مسیر صافِ و ما در این مسیر حرکت میکنیم یک سری کارها رو انجام میدیم و به موفقیت میرسیم.
در حالی که اصلاً اینجوری نیست و مسیر موفقیت به شکل زیر است که داریم رشد میکنیم و یه کمی با رشدمون کم تر میشه و بعد وارد منطقهای میشیم که مرحله خطر یه منطقهی سمی، که در این منطقه خیلی از افراد متوقف میشوند.
به فرض مثال:
که یه شخصی که یک سوپرمارکت میزنه، اولش که سوپرمارکت باز میکنه کمی مشتری خواهد داشت بعد مدتی که افراد میبینند، کمی مشتری خواهد داشت و بعد مشتری هاش کمی، کم تر میشه و یه خورده بیشتر میشه و بعد مدتی احساس میکنه مشتری خیلی کمی داره، و اینجاست که کسبوکارشو جمع می کنه.
خیلی از افراد در این منطقه رها میکنند و مسیر را طی میکنند در حالی که باید باز ادامه بدیم و باز کمی که رشد ما متوقف میشه و باید یه پستی بلندی زیادی در طول مسیر داریم ولی روی هم رفته به سمت مسیر رشد.
و نکته کلیدی اینکه در مسیر موفقیت فرش قرمز برای هیچکسی پهن نکردن که از این فرش قرمز رد بشن، بلکه سختیها و رنجهایی رو در طول زمان حتماً برای شخص دارد.
خودم من در کسبوکار آموزشیام این مسیر رو تجربه کردم اولش که شروع کردم کمی رشد کردم اولین کتاب الکترونیکیم نوشتم بعد انگیزهام کمی اومد پایین و بعد دوباره کمی دیگر مهارتها را تمرین کردم و بعد که چند تا سخنرانی داشتم و یک سخرانی رو خراب کردم گفتم من دیگه برای این کار ساخته نشدم و باید ول کنم و اونجا بود که مربی شخصی ام به من گفت که تو در نقطه سمی قرار داری!
این آگاهی و این نمودار به من کمک کرد که مسیر رو دوباره ادامه بدم و شکر خدا تا به حال تونستم این مسیر رو به سمت موفقیت طی کنم و موفقیت های زیادی رو طی کنم و در مسیر رشد باشم. (آشنایی بیشتر با استاد محمود کریم زاده )
در مسیر موفقیت ما از چهار مرحله رد میشیم که اولین مرحله ی رشد است و منطقهی دوم منطقهی ترس است و منطقهی سوم منطقهی یادگیری است. و منطقه آخر منطقه رشد است که در زیر ویژگی های این مناطق رو با هم بررسی خواهیم کرد.
منطقه اول:
منطقه امن است که ما در این منطقه احساس راحتی داریم و احساس کنترل داریم اما جالب است که این منطقه فقط ظاهرا یک منطقه راحتی است و در واقع این منطقه مرگ تدریجی است.
“خیلی از افراد جرات ندارن از ناحیه امنشون خارج بشن و همان کارهای تکراری رو انجام میدن و جرات ندارن ریسک کنن و کمی از این منطقهی امنشون خارج بشن و تا آخر عمرشون در همین منطقه می مانند و دچار روزمرگی میشن”
جالبه شخص می تونن ثروت خیلی زیادی داشته باشه ولی در همین منطقه امن و راحتی خودش باقی بمونه اما اکثر افرادی که در منطقه راحتی و امنشون هستن افرادی هستند که از نظر مالی هم وضعیت مناسبی ندارن و ما باید شروع کنیم و از این منطقه به سمت مناطق دیگری حرکت کنیم.
منطقه دوم:
اما منطقه دوم که بعد اینکه ما از منطقهی امنمون خارج میشیم منطقهی ترس است که در این منطقه ویژگی های خاص خودش را دارد و ما یکسری رفتارها رو داریم اینجا!
اولین ویژگی این منطقه کمبود اعتماد به نفس است. به خاطر اینکه هنوز به خوبی رشد نکردیم از کمبود اعتماد به نفس رنج می بریم و جالبه که افراد در جریان منطقه مرتب بهونه میارن و بهونه آوردن موضوع شایعی است که در این منطقه خودش رو نشون می ده که مسئول کمبود اعتماد به نفس است.
پیشنهاد مطالعه:علائم کمبود اعتماد به نفس چیست؟
نکته ی کلیدی:
هر بهانه ای که ما می آوریم تکه ای از آینده مون رو با اون معامله میکنیم و عزت نفس و خود ارزشمندی مون رو زیر سوال می بریم یعنی مثلا بهونه می آرویم که چرا آموزش نمی بینیم؟
خوب چون وقتشو ندارم!
چرا کسبوکارت رو راه اندازی نمی کنی؟
چون وقت ندارم؟
چرا نمی خوای فلان کار رو انجام بدی و کلی بهونه! و همین بهونه هاست که باعث می شه ما هیچ موفقیتی کسب نکنیم و آینده مون با همین بهونه ها مبادله بشه! و باید یکسری مهارت جدید یاد بگریم که یکیش اعتماد به نفس است! باید بلد باشیم که خودمون و توانایی های خودمون رو باور کنیم.
رفع خجولی:
مورد بعدی که باید یاد بگیریم رفع خجولی است! باید بلد باشیم نه بگیم و قضاوت افراد برای ما مهم نباشه مهارت بعدی عزت نفس است که خودمون رو ارزشمند بدونیم که کلی تمرین داره باید بلد باشیم که در جمع صحبت کنیم!
حتما بخوانید: افزایش اعتماد به نفس با انجام تمرینهای رفع خجولی
منطقهی یادگیری:
مهارتهای ارتباطی ، مدیریت استرس و خشم و تصمیمگیری! باید همهی اینها رو یاد بگیریم که کم کم از این منطقهی امن خارج بشیم و وارد منطقهی یادگیری بشیم.
وقتی که وارد منطقهی یادگیری میشیم در این منطقه با انواع چالشها مشکلات و موانع روبرو می شیم مشکلات جدیدی در مسیر یادگیری برای ما پیش میاد.
در اینجا باید یکسری مهارتهای جدیدی رو یاد بگیریم مثلا من که می خواهم کسبوکارم رو آنلاین پیش ببریم باید بلد باشم ویدیو ضبط کنم بلد باشم مقاله بزارم بلد باشم محصول آموزشی ضبط کنم و باید این مهارتها رو دونه دونه یاد بگیریم و جالبه که در این قسمت ما حوزه ی امن مون رو گسترش داریم و از حوزه امن خارج شدیم و حوزه ی ترس هم رد کردیم اما داریم یکسری مهارت جدید یاد می گیریم فقط اینجا یک مطلب بسیار مهمی که هست این است که باید این آگاهی رو داشته باشیم که آهسته و پیوسته ادامه بدیم و مراقب باشیم که ناامید نشیم و بدونیم که در مسیر رشد هستیم.
چرا ناامید میشیم؟
چون نتایج هنوز خودشون رو نشون ندادن و بعد از اینکه در منطقهی یادگیری مقداری باقی می مونیم و جالبه مقدار زمانی که در هر یک از مناطق ترس و منطقهی یادگیری باقی می مونیم بستگی به مقدار کارکردن و زمان گذاشتن خودمون روی مهارتهامون داره یعنی ما چقدر زمان میزاریم برای اینکه روی اعتماد به نفسمون و روی مهارت هامون کارکنیم.
“هراندازه زمان بیشتری بزاریم و باکیفیتتر کارکنیم و بیشتر کارکنیم سریع این مناطق رو رد میکنیم”
منطقهی چهارم:
و منطقهی چهارم و منطقهی آخر منطقهی رشد است که در این منطقه ما اهداف واقعی خودمون رو پیدا کریم یعنی خیلی آگاهتر شدیم و تبدیل به شخص خردمندتری شدهایم و یکسری هدف گذاریهای جدید می زاریم و اینجا چون شخصیت قدرتمندی داریم به راحتی می تونیم بر مواقع غلبه کنیم و در برابر موانع کم نمی آوریم چون رشد کردیم یکسری نتایج داریم و اعتماد به نفس ما بالا رفته و رویاهای ما هم در این منطقه قرار دارن یعنی اگر ما به خوبی ادامه بدیم و این مناطق رو رد کنیم به رویاهامون هم دست پیدا میکنیم.
پیشنهاد مطالعه: چگونه هدف گذاری کنیم؟
اقدام به عمل:
در این قسمت توصیه می کنم که اولین کاری که انجام می دهید از حوزه ی امن و راحتی خودتون خارج بشید و برید به سمت منطقهی ترس که تجربه های جدیدی داشته باشید و چیزهای جدیدی رو امتحان کنید و وارد منطقهی یادگیری بشید که به رویاهاتون دست پیدا کنید.
دیدگاهتان را بنویسید